Диспансерлік бақылаудың мақсаты цилиндрлік жасушалық метаплазияның дамуын бақылау және өңештің неоплазиясының/аденокарциномасының дамуын болдырмау болып табылады. Морфологиялық өзгерістердің гетерогенділігі және метаплазияның әртүрлі түрлерінде бездердің қатерлі ісігінің әртүрлі ықтималдық қаупі мәселеге сараланған көзқарасты ұсынады.

Өңеш аденокарциномасының дамуының ең аз қаупі бар фундальдық метаплазия және гастроэзофагеальды рефлюксті тиімді бақылау) пациенттің денсаулығы өзгерген жағдайда гастроэнтерологпен кеңесу туралы ұсыныстармен пациентті динамикалық бақылау тобынан шығаруға мүмкіндік береді. Қосымша қауіп факторлары болған жағдайларда, фундальды метаплазиясы бар Баррет өңешінде эндоскопиялық бақылау жиілігін жеке таңдау негізделген, мысалы, бес жылда бір рет.

Әдетте ішек метаплазиясының дамуының алдында болатын жүрек метаплазиясы жиі динамикалық бақылауды қажет етеді.

Ұзындығы 3 см-ден аз жүрек метаплазиясы және қосымша қауіп факторлары болмаған жағдайда эндоскопиялық бақылау бес жылда бір рет жүргізілуі мүмкін. Баррет өңешінің өршуінің қауіп факторлары, гастроэзофагеальды рефлюксті бақылаудың жеткіліксіз тиімділігі жағдайында бақылауды жиірек, мысалы, үш жылда бір рет жүргізген жөн.

Жүрек метаплазиясының сегментінің ұзындығы 3 см немесе одан да көп болса, эндоскопиялық зерттеу және биопсиялық материалды морфологиялық талдау кезінде анықталмаған ішек метаплазиясының болуының жоғары ықтималдығы бар. Өзгерістердің түрін нақтылау үшін мақсатты және стандартты биопсиямен жоғары ажыратымдылықтағы жабдықты және арнайы зерттеу әдістерін міндетті түрде қолдану арқылы эндоскопиялық зерттеуді қайталау қажет.

Өңештің шырышты қабығының метаплазиясының ішек түрі неопластикалық процесті дамытудың ең жоғары қаупін тудырады және тұрақты эндоскопиялық және морфологиялық бақылауды қажет етеді.

Ұзындығы 3 см-ге дейінгі ішек метаплазиясы бар Баррет өңешінде, жоғары ажыратымдылықтағы жабдықты және қосымша зерттеу әдістерін (хромоскопия, NBI) пайдалана отырып, эзофагоскопияны ең күдікті аймақтардан және өзгерген шырышты қабықтың әрбір квадрантасынан үш жыл сайын 1-2 см қадаммен биопсия жүргізген жөн.

Ішек метаплазиясы 3 см-ден асатын болса, өңеш аденокарциномасының даму ықтималдығы айтарлықтай артады. Мұндай өзгерістер екі жыл сайын эндоскопиялық және морфологиялық бақылауды қажет етеді.

Барретт өңешінің биопсиясын гистологиялық зерттеу кезінде анықталмаған эпителийішілік неоплазияны анықтау канцерогенез процесінің ықтимал басталуын көрсететін алаңдатарлық жағдай болып табылады.

Анықталмаған интраэпителиальды неоплазия 12 апта бойына протонды сорғы тежегіштерінің жоғары дозаларымен терапия курсын қажет етеді, содан кейін қайталанатын эндоскопиялық зерттеу (жоғары ажыратымдылықтағы жабдықты және арнайы зерттеу әдістерін пайдалана отырып), анықталған өзгерістер аймағынан жоспарлы және мақсатты биопсияны және биопсиялық материалды морфологиялық зерттеуді қажет етеді.

Емдеуден кейін қайталама (сараптамалық) гистологиялық зерттеу кезінде неоплазия белгілері болмаса, пациент диспансерлік бақылаудың сол немесе басқа тобына енгізілуі мүмкін.

Төмен дәрежелі интраэпителиальды неоплазия канцерогенездің бастапқы кезеңінің маркері болып табылады. Сарапшы немесе патологтар кеңесі растаған морфологиялық өзгерістердің осы түрін анықтау өңештің жоғары дәрежелі неоплазиясының/аденокарциномасының дамуы бойынша науқастарды жоғары тәуекел тобына қосу және емдеу көрсеткіштерін анықтау үшін негіз болып табылады.

Эндоскопиялық зерттеу арқылы диагноз қойылған және морфологиялық қорытындымен расталған жоғары дәрежелі неоплазия немесе интраэпителиальды карцинома белсенді емдеу қажеттілігін анықтайды.